Έχω περάσει πολλές φορές από µπαλκόνια κάνοντας βόλτα µε τη µαµά µου και έχω προσέξει πολλές φορές κάποιον σκύλο που κάθεται εκεί. Άλλες φορές µε χαιρετά, άλλες µου γαυγίζει για να φύγω και άλλες µένει ακίνητος στη θέση του και είτε κοιµάται, είτε µε κοιτάζει απλά να αποµακρύνοµαι.
Δεν είχα συνειδητοποιήσει ποτέ πως αυτός ο σκύλος µπορεί να περνάει όλη τη µέρα και όλη τη νύχτα εκεί, στο ίδιο σηµείο. Εγώ νοµίζω πως όλοι είναι σαν κι εµένα: µε τις βόλτες τους, το κρεβάτι τους, τη ζεστούλα τους και τις ανέσεις τους.
Ξέρω βέβαια πως υπάρχουν αδέσποτοι στο δρόµο και εύχοµαι να βρεθεί για όλους µια οικογένεια, αλλά δε φανταζόµουν πως ακόµη κι εκείνοι που έχουν ήδη βρει µια οικογένεια ίσως περνούν τα ίδια και χειρότερα καµιά φορά…
Μια φίλη της µαµά µου µας ενηµέρωσε πρόσφατα για το σκυλάκι που ζει στο µπαλκόνι απέναντι από το σπίτι της.
Οι συνθήκες είναι άθλιες: είναι δεµένο(!) σε ένα µικρό µπαλκόνι, δίχως ούτε µια κουβερτούλα για προστασία από το κρύο. Στο ίδιο µπαλκόνι τρώει και κάνει την ανάγκη του.
Η µόνη του επαφή µε την οικογένειά του είναι όταν βγαίνουν να του βάλουν να φάει και να του αλλάξουν το νερό και περνάει τις ώρες του µε το να κλαίει ή να κοιµάται κουλουριασµένο στο πλακάκι. Τις τελευταίες µέρες κάνει πάρα πολύ κρύο και βρέχει κιόλας.
Δεν θα πω τι περνάει από το µικρό µυαλό µου.
Έχω, όµως, κάποιες ερωτήσεις για εσάς:
Ποια η διαφορά ανάµεσα σε αυτόν τον σκύλο και έναν αδέσποτο;
Με ποια λογική τον υιοθέτησαν;
Και τέλος:
Εσείς τι θα κάνατε γι’ αυτό;
ΠΗΓΗhttp://www.adespoto.gr/index.php?option=com_content&view=article&id=6029:enas-adespotos-sto-apenanti--mpalkoni&catid=143:koutavicious-koubentes&Itemid=113
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου