Σάββατο 27 Σεπτεμβρίου 2014

ταΐζω τα αδέσποτα σημαίνει θεραπεύομαι!





Μεθαύριο, στο πρωτοχρονιάτικο τραπέζι, οι πιο τυχεροί θα έχουμε άφθονο φαγητό. Και σίγουρα, τα αποφάγια θα είναι μπόλικα. Ακόμα όμως και στους πιο στριμωγμένους οικονομικά, θα περισσέψουν κάμποσες τροφές κατάλληλες για τα αδέσποτα της γειτονιάς. Κρίμα δεν είναι να καταλήξουν σε μια σακούλα σκουπιδιών, όταν στους δρόμους περιπλανιούνται πεινασμένοι σκύλοι και γάτες;

Δεν είναι μεγάλος κόπος να βγάλουμε έξω ό,τι μπορεί να φαγωθεί από τα ταλαιπωρημένα αυτά τετράποδα. Κι ας μην ξεχάσουμε δίπλα να αφήσουμε ένα μπωλ με φρέσκο νερό. Όσο για το ψωμί που θα μείνει και θα μπαγιατέψει, αν το κόψουμε σε κυβάκια, μπορούμε να χορτάσουμε δεκαοκτούρες, σπουργίτια και περιστέρια.

Το να ταΐζουν ιδιώτες τα αδέσποτα ζώα, ακόμα και στο κέντρο μιας μεγαλούπολης είναι απόλυτα νόμιμη δραστηριότητα. Μόνο που πρέπει να αφήνουμε τα φαγώσιμα σε μέρος κατά το δυνατόν ασφαλές για τα ζώα και να φροντίζουμε ώστε να μην ενοχλούνται οι περίοικοι.

Εμείς εδώ σκύλους αδέσποτους κατά περίεργο τρόπο δεν έχουμε, καιρό τώρα όμως ταΐζω καθημερινά τις γάτες στη γειτονιά μου. Και δυο-τρεις φορές μου έχουν κάνει παρατήρηση, παρότι κάνω ό,τι κάνω πολύ διακριτικά. Που σημαίνει πως δεν βρωμίζω, πάντα μαζεύω ό,τι τυχόν μένει αφάγωτο, ακόμα δηλαδή και τα δοχεία που γεμίζω με τροφή, τα απολυμαίνω κάθε τόσο και τα αντικαθιστώ συχνά.

Στην αρχή, κάποιος γείτονας, δεν ξέρω ποιος, πετούσε κάθε βράδυ τα πιατάκια κι έτσι αναγκαζόμουν κι έβαζα καινούργια. Ο επιμένω νικά όμως, όπως λέει και το ρητό. Μετά από καμιά εικοσαριά επαναλήψεις, εγκατέλειψε. Αλλά κι όποτε τύχει να μου γκρινιάξουν που ταΐζω τα αδεσποτάκια, εγώ απαντώ πολύ ευγενικά και το θέμα λήγει μετά από λίγα λεπτά ήρεμης κουβεντούλας, με χαμόγελα.

Εγώ ταΐζω πρωί σκοπίμως, ακριβώς για να με βλέπουν και να συνηθίζουν στην ιδέα πως τα αδέσποτα δεν τα ταΐζουν μόνο οι γραφικές κυριούλες. Και με χαρά διαπιστώνω τελευταίως πως διάφοροι άλλοι έχουν αρχίσει που και που να κατεβάζουν περισσεύματα απ’ το δικό τους φαγητό, αλλά και πως τα γατιά με πλησιάζουν πια σχεδόν άφοβα.

Μάλιστα, στο «συσσίτιο» έρχεται συχνά μαζί κι ο γάτος μου, ο οποίος ξέρει πολύ καλά που πάμε και γιατί. Κι αν κρίνω από τις αντιδράσεις του, συμφωνεί και επαυξάνει! Αυτός άλλωστε δεν τρώει την τροφή των τετράποδων γειτόνων, τρώει τις δικές του λιχουδιές στο σπίτι. Οι άλλοι, πολλοί καθώς είναι, τρώνε κάθε μέρα μια φθηνή χύμα ξηρή τροφή (για στειρωμένα ζώα, που είναι πιο κατάλληλη για τα ήδη ταλαιπωρημένα αδέσποτα) και μόνο μια στο τόσο τους δίνω κάτι πιο θρεπτικό και πιο νόστιμο. Δεν είναι το τέλειο, το ξέρω, δεν έχουμε όμως σκελετωμένα πλάσματα στη γειτονιά, βλέπουμε μόνο φατσούλες πολύ αστείες.ΠΗΓΗettherapyblog.wordpress.com/2012/12/29/ταΐζω-τα-αδέσποτα-σημαίνει-θεραπεύομ/

Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου